Winterstemming

In het kort

In het putteke van de winter hebben we jullie willen in winterstemming brengen met ons nieuw concertprogramma. Een programma vol ontmoetingen. Ontmoeting van u, publiek, met onze nieuwe dirigente Elizaveta Agrafenina. Ontmoetingen tussen de Scandinavische koormuziek van W. Peterson-Berger, Hugo Alfvén, Henrik Ødegaard, Jean Sibelius, Ola Gjeilo en Knut Nystedt, en de West-Europese oude muziek van Elgar, Jannequin en meer.
Want de dag na Lichtmis wordt de ontmoeting van Simeon met de kleine Jezus in de verf gezet met maar liefst 3 versies van het Nunc Dimittis (Byrd, Praetorius en Mendelssohn).

‘Licht omarmt duister
Donker lost op in klaarte
Seizoenen dansen’

Maria Lichtmis is naast een kerkelijk feest ook verbonden met nogal wat oude voorchristelijke volksgebruiken. Zo is er het Keltische lichtfeest Imbolc dat de belofte brengt van de komende lente en het vooruitzicht op lengende dagen, halfweg midwinter en Pasen, wanneer dag en nacht even lang zijn. We komen uit diepe duisternis naar meer en helder licht, symboliek voor verfrissende vernieuwing en ontmoeting. Een eerste kennismaking doen we met Elizaveta Agrafenina, sedert deze zomer onze nieuwe dirigente in opvolging van Mark Thijs.

Hierbij komen ook kaarsen te pas, warme lichtende vlammetjes.

En al even leuk: er is een verband met pannenkoeken! Een eeuwenoud gezegde luidt: ‘Al is een vrouwtje nog zo arm, op Lichtmis maakt ze haar pannetje warm’. Door pannenkoeken te bakken werd vroeger het overschot aan wintervoorraad bloem en eieren opgebruikt want na Lichtmis begint de vasten. De ronde vorm van de pannenkoek en zijn gele kleur zijn eveneens een verwijzing naar de nakende lente en dan in het bijzonder naar de terugkeer van de zon of het licht na de donkere maanden. Pittig insidersweetje hierbij is dat Elizavetha tijdens onze repetities nogal eens durft te verwijzen naar pannenkoeken, die uitleg is voor na het concert.

Onze gezangen sluiten aan bij de ontmoeting van licht en duisternis. En wel zo:

We zingen drie versies van Nunc Dimittis, elk met een eigen muzikale sfeerschepping. Meest bekend en klassiek is vermoedelijk dat van Felix Mendelssohn, schitterend expressief en zinvol aansluitend bij de tekst. Ouder zijn de versies van de renaissancecomponisten William Byrd (1543 – 1623), Engeland, en Hieronymus Praetorius (1560 – 1629), Duitsland.

Onze enthoesiasmerende dirigente Elizaveta, die haar hele jeugd in Noorwegen doorbracht, laat ons meteen nieuwe Scandinavische koormuziek ontdekken. Wij koorzangers hebben met een brede glimlach uitspraakacrobatieën ingeoefend in het Noors, Zweeds en Fins (herinner jullie die Zweedse kok in de Muppet Show) ! Componisten die we al een beetje kenden zijn Ola Gjeilo, Knut Nysted en Jean Sibelius. Nieuw voor ons zijn Peterson-Berger, Alfven en Ødegaard. Oude bekenden: Josquin Deprez, Edward Elgar en Jannequin. Wij doen ons best om een verstaanbaar programmaboekje samen te stellen om zo wegwijs te raken doorheen al die noordelijke eu’s en oe’s en oo’s.

Hopelijk slagen we er in om duister en licht tot een prettig kaarsvlammetje te laten oplichten en flikkeren boven elk hoofd van jullie toeschouwers!

Waar en wanneer?

Dit concert werd uitgevoerd op: